اثر پیش شرطی سازی با ورزش بر یادگیری لمسی به دنبال القای ایسکمی گذرای مغز در موش صحرایی نر

زمینه و هدف: ایسکمی عمومی مغز باعث آسیب نورونی در هیپوکامپ و قشر مغز می شود و منجر به نقص در یادگیری و حافظه می شود. پیش شرطی سازی با ورزش باعث حفاظت عصبی در مقابل آسیب های مغزی ناشی از ایسکمی می شود. هدف این تحقیق، بررسی اثر پیش شرطی سازی با ورزش بر حافظه ی لمسی متعاقب ایسکمی عمومی مغزی در موش صحرایی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش های صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده ی وزنی 250 تا 300 گرم به طور تصادفی در پنج گروه آزمایشی تقسیم شدند. ورزش با تردمیل انجام شد و حیوانات روزانه با سرعت 18 متر بر دقیقه، به مدت نیم ساعت، 5 روز در هفته و به مدت 3 هفته ورزش کردند. ایسکمی با روش انسداد 4 شریان (شریان های مهره ای و کاروتید مشترک) القا شد. ارزیابی حافظه ی لمسی با تست تشخیص شی جدید انجام شد. یافته ها: میانگین فرکانس لمس شی آشنا در گروه ایسکمی (4/9 ± 48 هرتز) نسبت به کنترل (7/2 ± 8/22 هرتز) افزایش یافت. همچنین شاخص تشخیص در گروه ایسکمی (6/1 ± 8/39 درصد) نسبت به شم (8/2 ± 2/60 درصد) کاهش یافت و پیش شرطی سازی با ورزش این شاخص را در حیوانات ایسکمیک (6/6 ± 3/57 درصد) بهبود بخشید. نتیجه گیری: ایسکمی گذرای مغز باعث اختلال در یادگیری لمسی می شود و پیش شرطی سازی با ورزش باعث کاهش اختلال در این نوع یادگیری در موش های ایسکمیک می شود.